Als binnen en buiten in elkaar overvloeien
weet je opeens wat de uitspraak
‘Zo binnen, zo buiten’
je te zeggen heeft.
Als boven en beneden
een reeks oneindige, gelijksoortige vormen blijken te zijn,
voel je waar de uitspraak
‘Zo boven, zo beneden’
voor staat.
Als er geen begin en geen einde meer is
alleen een eindeloos gewaar zijn
in kalme, gelijkmatige pulsering
zonder oordeel
in constante waarneming
BEN je alleen nog maar.
Eén en al verwondering
in wat is en wat ervaren kan worden
in de totaliteit van verbondenheid
van het alom aanwezige ZIJN.
Leer steeds meer waar te nemen, zonder te oordelen.